adım beste, zemin katta oturuyorum, bi üst katında. gün gelir de beni tanımak istersen, zile basman yeterli, kimsenin varlığını bilmediği bu katta, bu evde, bu benlikle tek başıma yaşıyorum. dolayısıyla zile basanın sen olduğunu anlarım, ve ısrarcı olursan, belki seni içeri bile alırım, kim bilir, belki kendimden sıkılmışımdır.

Tanrım senden aşk dilemiyorum; senden aşk dileniyorum.

Love does not fall on you, you fall in love.

buraya ne zaman depresif bişeyler yazmak istemesem de inadına yazıyorum sanki, çünkü bunlar benim üst yüzeyim, ve bu benim iyileşmeye hiç mi hiç niyeti olmayan ruh halim. bazen diyorum ki kendi kendime; kimse, bu yönde hissetmeyen o kimse, okumaya yeltenmez bunları. bilmez cunku ne oldugunu bahsettiklerimin, deli der gecer. ama ben buyum, okumayabilirsin, hatta okuma, cunku seni eglendirmez bunlar. tanısmana da gerek yok benle. bunlar beni tanımak isteyen kimseler icin, kendim icin, bi takım seyleri kusmak icin, bana yakın olanlar icin, anlayacaklarını umduğum kimseler icin, olmayanlar icin. biliyo musun sana özeniyorum bazen, kayıtsızlıgına, kafan ne rahat. beni biraz olsun beynimden ayırır mısın? sana devrolmak istiyorum, senin beyninde var olmak. biraz mutlu olmak; biseyleri örtmeye gerek bırakmamak. mesela sen nasıl biri ol biliyo musun, başta erkek ol, güzel ol sen, meşgalen olsun, arkadaşların, güzel bi ailen ve en önemlisi de özgürlüğün. kendine güvenin olsun, sevil, beğenil, imrenil. futbol oyna, deşarj ol. karizman olsun, kitapların, dvdlerin. evin olsun, odanda plazma televizyonun olsun, maç izle ordan gece yatmadan. odanda çift kişilik koca bi yatağın olsun bana benzemeyenleri yanında okşamak için. kendine has bi mizahın olsun ve aksanın. ses tonunda kadınlar boğulsun. zeki ol ki endişen olmasın. senin hataların seni bozmasın. acımasız olma sakın. gözlerinin içi gülsün ve onlara bakan ölsün. dünyan güzel olsun, zihnin, kalbin. eğlenmek ilken olsun. sen ben ol ve tüm olanlar unutulsun.

ne dersin? bi günlüğüne kendini bana verir misin?